Gdybym miał wskazać Ślązaka łączącego przeogromną miłość do ojczystej ziemi z gruntowną wiedzą o niej, udokumentowaną już wieloma książkami, wybĂłr padłby na krajana z Tarnowskich GĂłr (ściślej mĂłwiąc, z Rybnej - dziś należącej do mojego rodzinnego miasta) - Jana Cofałkę. A jeśli do tych walorĂłw uczuciowo-intelektualnych trzeba byłoby dołączyć perfekcyjną wiedzę o sporcie, jakże typową dla ludzi mojego pokolenia pochodzących z GĂłrnego Śląska, postać Autora niniejszej publikacji objawia się w kategoriach merytorycznego ideału.
Polecam dlatego gorąco tę książkę nie tylko miłośnikom sportu, ale wszystkim, ktĂłrym leżą na sercu sprawy Śląska. Zobaczą je Państwo w niezwykle ciekawej perspektywie. Starsi czytelnicy będą z rozczuleniem wracać do wspomnień z dzieciństwa, młodsi - przez pryzmat sportu - zobaczą ziemię śląską na szerokim tle historyczno-społecznym.
Jan Miodek.

Książka Cofałki to całe kompendium śląskości w Warszawie, porządnie udokumentowane i napisane. Ma smak schludnego dokumentu "emigracyjnego". z wielką życzliwością ukazuje dziwaczność ślązakĂłw i ich heroizm w miłości do Polski. ślązacy w Warszawie mają świetne motto wyjęte z ust Stefana Bratkowskiego: "Są w Polsce ludzie, ktĂłrych nikt nie rozumie. Nie rozumie ich ogĂłł narodu i nie rozumieją ich najbiżsi sąsiedzi. To Ślązacy".

Wywodzący się ze Śląska Jan Cofałka - czując potrzebę przybliżania rodakom regionu, z ktĂłrego wyrasta (przyłapuję się tu na podwĂłjnym znaczeniu tego słowa: wyrasta w rozumieniu pochodzenia rodzinnego, kulturowego, jak i wychodzenia skądś i wchodzenia w nowe rzeczywistości), dodaje do tomĂłw o wspĂłłziomkach kolejny - już szĂłsty, tym razem o nieprzeciętnych kobietach.

Zasług Jana Cofałki na tym polu nie sposĂłb przecenić. Oceniając poprzednie tomy, podnosili je m.in. pisarz Wiesław Myśliwski, reżyser i pisarz Kazimierz Kutz oraz uczeni zarĂłwno pokolenia średniego (prof. Jan Miodek, prof. Stanisław S. Nicieja), jak i najmłodszego (prof. Lech M. Nijakowski). A więc - przede wszystkim na pochwałę zasługuje inicjatywa kontynuacji zamysłu poprzez przybliżenie sylwetek płci często grzecznościowo emablowanej, ale naprawdę traktowanej przez mężczyzn - najdelikatniej ujmując - protekcjonalnie, widoczne przede wszystkim na płaszczyźnie życia ekonomicznego i politycznego. Na szczęście stosunkowo najmniej w życiu artystycznym.

Ukazane przez Jana Cofałkę sylwetki kobiet nieprzeciętnych ujawniają, że osiągając sukcesy na wybranych polach, można swoim życiem przełamywać stereotypy dotyczące płci. Odbywa się to niestety nieraz dużym kosztem... To ważny głos w debacie o społeczeństwie żyjącym nad Wisłą i Odrą. (...) Dzieło Jana Cofałki stanowi potwierdzenie realizacji marzeń pokoleń ludzi tej Ziemi! Przywołam tu słowa, ktĂłre Paweł Kwoczek spod Prudnika skierował (w sytuacji skrajnego zagrożenia życia w obozie koncentracyjnym Buchenwald) do wspĂłłtowarzysza niedoli JĂłzefa Kachla w imieninowych życzeniach: "Tylko w łączności z Polską - o tym jestem przekonany - lud śląski może rozwinąć swoje niepospolite zalety rozumu i serca, charakteru i wielostronnego uzdolnienia artystycznego".

z recenzji prof. Michała Lisa